پارامترها بخشی جدایی ناپذیر از چگونگی ساختار سایت‌ها هستند، پارامترهای URL برخی از روش‌های اصلی فیلتر کردن، سازماندهی و ارائه به کاربر هستند. باتوجه‌به توانایی آنها در ردیابی اطلاعات، آنها یک ابزار عالی در دست متخصصین سئو، توسعه دهندگان، بازاریابان و تحلیل‌گران هستند.
پارامترهای URL قطعاتی از اطلاعات هستند که در رشته‌های پرس‌وجو یا همان سرچ URL قرار دارند. رشته پرس‌وجو قسمتی از URL است که از علامت سوال پیروی می‌کند.
URL Parameters برای نشان‌دادن نحوه عملکرد موتورهای جستجو در قسمت‌های سایت شما بر اساس آدرس‌های اینترنتی شما استفاده می‌شود، تا بتواند سایت شما را به طور کارآمدتر بخزند. این مورد به پوشه‌های درون یک‌رشته URL اشاره دارد، به‌عنوان‌مثال:
در نتایج جستجو در بسیاری از موارد، بازاریابان و صاحبان سایت از برچسب‌های معمولی یا فایل robots.txt استفاده می‌کنند تا به موتورهای جستجو نشان دهند که کدام صفحات در سایت آنها نباید فهرست‌بندی یا خوانده شوند تا از محتوای تکراری جلوگیری شود یا از فهرست‌بندی ناخواسته محتوا جلوگیری شود.
پارامترهای URL به طور خاص زمانی مورد استفاده قرار می‌گیرند که سایت‌ها محتوای یکسانی را در نشانی‌های اینترنتی مختلف نشان دهند. شرایطی که اغلب این اتفاق می‌افتد در طول بازدید مشتری در یک سایت هنگام خرید است.
در این قسمت، ممکن است محتوای شما بر اساس جستجوهای کاربران و تحت شناسه جلسه منحصربه‌فرد آنها نشان داده شود. به‌عنوان‌مثال، موارد زیر همه یک محتوا را نشان می‌دهند:
http://www.example.com/items/women/shorts/blue
http://www.example.com/items/women?category=shorts&color=blue
http://example.com/shop/index.php?product_id=71&highlight=shorts+blue&cat_id=4&sessionid=789&affid=123
در نگاه اول، ممکن است فقط یک‌رشته تصادفی از حروف، اعداد و نمادها را مشاهده کنید، اما هنگامی که آناتومی پارامتر URL را درک کردید، می‌توانید این رشته‌های طولانی کد را درک کنید.
موتورهای جستجو ممکن است سایتی را که محتوای تکراری را بدون استفاده از پارامترهای URL نشان می‌دهد یا ابزار دیگری که صفحات را به‌عنوان محتوای تکراری تعیین می‌کند، مجازات کنند.
گوگل از ابزاری استفاده می‌کند که از طریق کنسول جستجوی گوگل به نام پارامترهای URL به شما کمک می‌کند. این به شما این امکان را می‌دهد در پارامترهای سایت خود بله یا خیر را برای خزیدن انتخاب کنید. Bing همچنین دارای عملکردی است که به کاربران اجازه می‌دهد پارامترهای URL را برای نادیده‌گرفتن ارسال کنند.
هنگام اجرای این پارامترهای URL دقت کنید. گوگل هشدار می‌دهد که فقط در صورت آشنایی با نحوه کار آنها باید تغییرات را اعمال کنید زیرا می‌تواند بر صفحات نمایش‌داده‌شده در نتایج جستجو تأثیر بگذارد. آژانس بازاریابی شما می‌تواند در مورد بهترین روش اقدام به شما مشاوره دهد.
برای شناسایی یک پارامتر در URL، باید در یک URL به دنبال علامت سوال و نماد برابر باشید.
این URL را برای مثال در نظر بگیرید: http://example.com؟productid=1234
در این مورد، “؟” شروع پارامتر را نشان می‌دهد. اصطلاح “productid” به‌خودی‌خود پارامتر است و در این مورد به‌عنوان شماره شناسه محصول تعیین می‌شود. “=” مشخصه تعیین‌کننده پارامتر است که در این مورد 1234 است. این عدد شماره شناسه محصول خاصی است که به دنبال آن می‌گردید.
یکی دیگر از پارامترهای رایج URL، پارامتر جستجو است که معمولاً با “q” یا “s” مانند این نشان داده می‌شود:
؟ s = عبارت جستجو (?s=search-term)
؟ q = عبارت جستجو (?q=search-term)
تعیین رفتار پارامترهای URL در کنسول جستجوی گوگل می‌تواند یک عامل کلیدی در بهینه‌سازی ارزش خزیدن شما باشد و اطمینان حاصل شود که محتویات سایت شما با اولویت بیشتر، سریع و کارآمد نمایه (ایندکس) می‌شوند.
Search Console به شما امکان را می‌دهد پارامتر URL را مشخص کنید و به Googlebot بگویید که چگونه می‌خواهید URLها با این پارامتر در طول خزیدن سایت شما رفتار کنند.
شما می‌توانید یکی از سه کار را انجام دهید. اول، شما می‌توانید به Googlebot اجازه دهید در مورد نحوه خزیدن URLها با پارامتر تصمیم بگیرد. دوم، شما می‌توانید انتخاب کنید که تنها یکی خزیده شود. سوم، شما می‌توانید همه URLهای این‌چنینی را از خزیدن حذف کنید.
ما تعداد زیادی مشتری داریم که هرگز پارامترهای خود را در کنسول جستجوی گوگل مشخص نکرده‌اند و هزاران آدرس اینترنتی دارند که فقط مربوط به جستجوهایی هستند که نیازی به خزیدن ندارند. با مشخص‌کردن این‌ها، تعداد زیادی آدرس اینترنتی را که ارزش خزیده شدن ندارند را حذف می‌کنید.
توصیه تیم وب جوان این نیست که فقط به طور اتفاقی همه پارامترهای URL را از خزیدن خود حذف کنید، اما ما قطعاً توصیه می‌کنیم که مشخصات URL خود را در Search Console Google خوب بررسی کنید و ببینید آیا بهینه‌سازی‌هایی وجود دارد که می‌توانید انجام دهید یا خیر.
رشته‌های پرس‌وجو یا برای تغییر محتوای صفحه یا برای ردیابی اطلاعات مربوط به یک کلیک از طریق URL استفاده می‌شود. این دو کاربرد اصلی نشان‌دهنده دو نوع اصلی پارامترهای URL است: فعال و غیرفعال.
پارامترهای URL فعال محتوای صفحه را تغییر می‌دهند. برخی از نمونه‌ها عبارت‌اند از:
– محدودکردن محتوا (مانند:؟ type = yellow برای نمایش فقط نتایج “زرد” در یک صفحه)
– مرتب‌سازی مجدد محتوا (به‌عنوان‌مثال: مرتب‌سازی = افزایش قیمت برای نمایش موارد به ترتیب خاص)
– تقسیم‌بندی محتوا
پارامترهای URL غیرفعال محتوای صفحه را تغییر نمی‌دهند. آنها برای ردیابی و انتساب استفاده می‌شوند. برخی از نمونه‌ها عبارت‌اند از:
– شناسه‌های جلسه (سرور وب‌سایت یک شماره منحصربه‌فرد را در طول مدت بازدید از وب‌سایت به کاربر خاصی اختصاص می‌دهد.)
– کدهای UTM (مخفف “ماژول ردیابی urchin” است و به شناسایی منبع، رسانه و کمپین بازدید وب‌سایت از آن کمک می‌کند.)
– شناسه‌های وابسته (اغلب توسط وبلاگ‌نویسان استفاده می‌شود. صاحب وب‌سایت با این نوع پیوند درآمد در هر کلیک ایجاد می‌کند.)
خدمات وب جوان : خدمات سئو سایت
یکی از بزرگ‌ترین نگرانی‌ها در مورد پارامترهای URL این است که اگر به‌درستی مورداستفاده قرار نگیرند، چندین نسخه از یک قطعه محتوا می‌توانند خزیده و نمایه شوند. چند مورد وجود دارد که مدیران وب‌سایت می‌توانند برای ایندکس شدن آدرس‌های محتوای غیر منحصربه‌فرد انجام دهند. این گزینه‌ها فقط باید برای URLهای حاوی پارامتر که محتوای منحصربه‌فرد ندارند و در فهرست نمی‌خواهید استفاده شود است.
یک برچسب متعارف در URLها با پارامترهایی که به نسخه اصلی آن صفحه اشاره می‌کنند پیاده‌سازی کنید. به‌عنوان‌مثال، شما می‌توانید یک برچسب متعارف در ابتدای domain.com/shoes؟sessionid=1234 قرار دهید که به domain.com/shoes اشاره می‌کند و نشان می‌دهد که دومی ترجیح داده می‌شود و باید نسخه نمایه شده باشد.
Google مجبور نیست به برچسب متعارف شما احترام بگذارد، اما راه‌اندازی آن می‌تواند بر انتخاب گوگل تأثیر بگذارد.
اگر می‌خواهید ربات‌ها از خزیدن بخش‌های خاص یا از بخش‌هایی به طور کامل سایت شما جلوگیری کنند، این بخش را مدیریت کنید.
فایل robots.txt همان چیزی است که خزنده‌ها قبل از خزیدن سایت شما در ابتدا به آن نگاه می‌کنند. اگر ببینند چیزی ممنوع است، حتی به آنجا نمی‌روند.
حتماً از پیوندهای داخلی ثابت و سازگار استفاده کنید؛ هرگز نسخه دارای پارامتر را برای جلوگیری از ارسال سیگنال‌های ناسازگار به Google در مورد اینکه کدام صفحه ترجیح داده می‌شود به کار نگیرید.
اگر سایت فعلی صفحات پارامتر URL را نمایه کرده است و به یک ساختار URL ثابت منتقل می‌شوید، باید هر صفحه پارامتر URL نمایه شده را به مکان جدید و استاتیک مربوطه هدایت کنید.
برای بررسی اینکه آیا نشانی اینترنتی نمایه شده است یا خیر، در نسخه جدید Google Search Console به قسمت “URL Inspection” بروید. آدرس اینترنتی را برای بازرسی وارد کرده و به کارت “پوشش” نگاه کنید. اگر نشانی اینترنتی در فهرست Google باشد، می‌گوید “فهرست‌بندی شده است”.
متناوباً، اگر به داده‌های Google Search Console دسترسی ندارید، از سرور info: در جستجوی Google استفاده کنید. این نشان می‌دهد که کدام نسخه URL ایندکس شده است.
صفحه‌بندی‌هایی را در سایت‌هایی مشاهده کرده‌ایم که به شکل پارامترهای URL هستند، به‌عنوان‌مثال: example.com/article؟page=2. آیا باید این صفحات را فراتر از آنچه که هستند جلوه دهیم؟ یا آنها را از خزنده‌های robots.txt خود مسدود کنیم؟ پاسخ منفی است.
صفحه‌بندی به گوگل می‌گوید که مجموعه‌ای از صفحات باید به ترتیب مشاهده شوند. آنها حاوی محتوای منحصربه‌فرد هستند، اما بخش‌هایی از یک سری هستند. یک راه آسان برای فکرکردن در مورد صفحه‌بندی مانند صفحات یک کتاب است.
فقط در صورت داشتن نسخه “مشاهده همه” ، صفحات صفحه‌بندی شده خود را بزرگ جلوه دهید، در این صورت همه نشانی‌های اینترنتی صفحه‌بندی شده به آن نسخه بزرگ‌نمایی شده می‌روند. در غیر این صورت، این صفحات منحصربه‌فرد هستند و نباید آنها را به صفحه 1 لینک کنید.
سایت‌ها به طور معمول محتوای خود را صفحه‌بندی می‌کنند تا مرور آسان‌تر شود. به‌عنوان‌مثال، یک صفحه ویدئویی با 200 فیلم، یا یک صفحه محصول با 1000 نتیجه.
برچسب‌های rel = ”next” و rel = ”prev” راهی هستند برای اطمینان از اینکه بازدیدکنندگان می‌توانند به‌راحتی روی صفحه بعدی نتایج کلیک کرده یا به صفحه قبلی نتایج بازگردند. اگر صفحات یک سری دارید، در واقع مجبور نیستید کاری انجام دهید. گوگل می‌گوید آنها معمولاً می‌توانند صفحه‌بندی را پیدا کرده، جستجوگران را به صفحه مناسب ارسال کرده و سیگنال‌های پیوند را تجمیع کنند.
Google به شما این امکان را می‌دهد که در کنسول جستجوی Google دسته‌بندی پارامترهای خود را انجام دهید. این اساساً به گوگل می‌گوید که کدام نسخه از صفحات شما ترجیح داده می‌شود.
اگر به Google می‌گویید پارامترهای خاصی را نادیده بگیرد، این نشانی‌های اینترنتی می‌توانند فهرست‌بندی شوند (دیگر در جستجو نشان داده نمی‌شوند) بنابراین این کار را تنها در صورتی انجام دهید که از نحوه عملکرد پارامترهای سایت خود مطمئن باشید.
برای یافتن ابزار پارامترهای URL، به Google Search Console وارد شوید و “Crawl” و سپس “URL Parameters” را انتخاب کنید.
اگر سایت شما دارای پارامترهای نشانی اینترنتی است، معمولاً گوگل آنها را در لیست ذکر کرده است. همچنین گزینه “افزودن پارامتر” را دارید. در کنار پارامتری که می‌خواهید به گوگل دستور دهید، “ویرایش” را انتخاب کنید.
یک پنجره بازشو (در تصویر زیر) برای اطلاعات بیشتر در مورد صفحه خود دریافت خواهید کرد. در این مثال، Google می‌خواهد بداند که آیا پارامتر “؟ tag =” ما محتوای صفحه را تغییر می‌دهد یا بر محتوای صفحه تأثیر نمی‌گذارد. در سایت ما، انتخاب یک برچسب باعث محدود شدن محتوای صفحه می‌شود و به بازدیدکنندگان اجازه می‌دهد فقط پست‌هایی با آن برچسب خاص را ببینند، بنابراین ما “بله” را انتخاب می‌کنیم.
هنگامی که “بله” را انتخاب می‌کنیم، گوگل از ما می‌خواهد نحوه تغییر پارامتر در محتوای ما را مشخص کند. در اینجا، ما می‌توانیم بین موارد زیر یکی را انتخاب کنیم:
مرتب، باریک، مشخص، ترجمه، صفحه‌بندی و موارد دیگر. با کلیک بر روی یک برچسب، محتوای ما محدود می‌شود، به‌عبارت‌دیگر، زیر مجموعه‌ای از محتوای آن صفحه را نمایش می‌دهد.
در مرحله بعد، ما این گزینه را داریم که نحوه برخورد Googlebot با این نشانی وب را درخواست کنیم. به طور پیش‌فرض، این گزینه “اجازه دهید Googlebot تصمیم بگیرد” تنظیم شده است، اما اگر می‌خواهید کنترل بیشتری روی آن داشته باشید، می‌توانید از Googlebot بخواهید هر نشانی اینترنتی را خزیده، فقط برخی از آن نشانی‌های وب را خزیده یا هیچ یک از آن نشانی اینترنتی را خزنده نکند.
ازآنجاکه برچسب‌های ما مجموعه‌ای از صفحات نازک را در سایت ما ایجاد می‌کند، ما گزینه “بدون آدرس” را انتخاب می‌کنیم.
با گسترش گزینه “نمایش URLهای مثال” ، می‌توانیم دقیقاً ببینیم درخواست ما چه کاری انجام می‌دهد. در مثال ما، می‌بینم که Google این صفحات برچسب را خزنده نخواهد کرد. این همان چیزی است که ما می‌خواهیم. فقط به‌خاطر داشته باشید که Googlebot محتوا را از طریق پیوندها پیدا می‌کند، به این معنی که حتی اگر به Googlebot بگویید که این صفحات را نادیده بگیرد، خزنده می‌تواند آن را از طریق پیوند پیدا کند و به‌هرحال آن را فهرست‌بندی کند، بنابراین اگر نمی‌خواهید آن را خزنده کنید، پیوند به آن را کنسل کنید.
اگر چندین پارامتر در یک URL واحد دارید (برای مثال، شاید URL شما محتوای صفحه شما را بر اساس اندازه و رنگ مرتب کند) ، می‌توانید تنظیمات خزیدن را برای هر یک مشخص کنید.
اگرچه Google می‌تواند به طور ناخواسته تنظیمات پارامتر متضاد را تنظیم کند، بنابراین Googlebot همیشه به محدودکننده‌ترین تنظیمات نسبت به تنظیمات محدودکننده کمتر احترام می‌گذارد. برای کسب اطلاعات بیشتر، از اسناد آنها “مدیریت آدرس‌های اینترنتی با پارامترهای متعدد” دیدن کنید.
در مجموع، URLهای دارای پارامترها می‌توانند کارهای مختلفی انجام دهند. باتوجه‌به ماهیت منحصربه‌فرد رشته‌های پرس‌وجو، قصد پشت سر آنها و نوع سایت‌هایی که در آنها قرار دارد، نحوه برخورد با آنها بسته به موقعیت متفاوت است.
